W niedzielę 29 grudnia br. zmarł Wojciech Kilar, światowej sławy polski kompozytor.  Był autorem muzyki do prawie130 filmów. U zarania swojej twórczości komponował awangardowe utworzy będące wydarzeniami festiwalu Warszawskiej Jesieni. Twórczo wykorzystywał polską muzykę folklorystyczną (poemat symfoniczny Krzesany). Z jego duchowości wypływały również wybitne i poruszające dzieła muzyki sakralnej.

 12 sierpnia 2005 r., po pierwszym dniu XXXIX Zjazdu Fizyków Polskich w Warszawie, odbył się w Filharmonii Narodowej uroczysty koncert, podczas którego uczestnicy Zjazdu wysłuchali  prawykonania IV Symfonii de Motu Wojciecha Kilara, napisanej i dedykowanej fizykom polskim z okazji Światowego Roku Fizyki 2005. Wykonywała utwór orkiestra i chór Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita oraz Iwona Hossa (sopran) i Jarosław Bręk (bas-baryton).

 "Symfonia o ruchu" jest konfrontacją muzyczną między ruchem pojmowanym czysto fizycznie i jego dantejskim pojęciem zakorzenionym w Pierwszym Poruszycielu. Wojciech Kilar w monumentalnej symfonii, odwołując się do tekstów z "Boskiej komedii", za motto muzyczne dzieła przyjął pięć dźwięków „fizyki”: G (stałą grawitacji), E (ładunek elementarny), C (prędkość światła), H (stałą Plancka) oraz A (pierwszą literę słowa atom).  Pisał o niej Jan Stankowski w tekście opublikowanym w Nauce zatytułowanym „Fizycy dziękują Wojciechowi Kilarowi za „Symfonię o ruchu” dedykowaną im w Światowym Roku Fizyki”:Nam ludziom szkiełka i oka, ten wielki kompozytor przekazał swoją moc ducha. Do rzadkości bowiem należy inspiracja dźwiękowa w twórczości fizyka, tymczasem słuchając tej symfonii, każdy znalazł coś dla siebie. Astrofizycy byli zasłuchani w misterium pojawiania się elementów naszego Wszechświata w procesie wielkiego wybuchu. Badacze cząstek elementarnych usłyszeli zderzające się fragmenty. Wydaje się, że te emocje związane ze splotem dźwięków symfonii zainspirują ich do nowych dokonań. Ludzie zajmujący się chaosem, słuchając, zostali natchnieni do nowych pomysłów w dziedzinie dynamiki molekularnej. Nawet najsilniej związani z praktyką fizycy ciała stałego, w którym są obecne różnorakie wzbudzenia, ujrzeli, że przeogromny kosmos mają w swoim laboratorium.

 Fizycy Polscy składają hołd Wielkiemu Kompozytorowi.

Wiesław Andrzej Kamiński
Prezes Polskiego Towarzystwa Fizycznego